پایاننامه حاضر به بررسی ضرورت توجه سایر حوزههای مؤثر در پیشگیری از وقوع جرم در تعامل با قوه قضائیه میپردازد. یكی از این حوزهها توجه به نقش وزارت رفاه و تأمین اجتماعی در پیشگیری از وقوع جرم میباشد. محور قرار دادن برنامهها و طرحهایی كه وزارت رفاه و تأمین اجتماعی به موجب قوانین و آیین نامهها و دستورالعملها به منظور پیشگیری از بزهكاری انجام میدهند و نیز پاسخگویی به این سؤالات كه این وزارتخانه چگونه و با الهام از كدام مدل پیشگیری در امر پیشگیری از بزهكاری نقش ایفا می نماید و دیگر اینكه وزارت رفاه در راستای پیشگیری از بزهكاری زنان و كودكان و طلاق و اعتیاد چه برنامهها تدوین و ارائه مینماید از جمله اهدافی است كه پایاننامه مذكور در راستای پاسخ به آنها تدوین شده با توجه به اینكه ماهیت تحقیق توصیفی- تحلیلی میباشد برای جمعآوری اطلاعات موردنیاز، از روش میدانی و كتابخانهای استفاده شده است.
با بررسی قوانین و آییننامه كه تشریح كننده فعالیتهای وزارت رفاه و تأمین اجتماعی میباشد این نتیجه حاصل گردید كه این وزارتخانه در رهگذر برنامههای راهبردی خود و با رویكرد حمایتی، اصلاحی و با الهام پیشگیری سه مرحلهای (اولیه- ثانویه- ثالث) بلندمدت و كوتاه مدت و پیشگیری اجتماعی درصدد پیشگیری از بزهكاری میباشند. این وزارتخانه در راستای فعالیتهای خویش در پی آن است كه در مرحله اول افراد جامعه در دام علل و عوامل بزهكاری گرفتار نشوند و در مرحله دوم یعنی بعد از گرفتار شدن در دام علل و عوامل بزهكاری و انحراف با ارائه خدمات تخصصی درصدد رفع علل و عوامل مذكور برآید.
و در مرحله سوم یعنی بعد از ارتكاب بزه و منحرف شدن افراد جامعه، با ارائه فعالیتهای خویش سعی در جلوگیری از تكرار بزهكاری دارد.
برنامهریزی برای كنترل و كاهش آسیبهای اجتماعی و جرایم از وظایف حاكمیتها میباشد تا با اتخاذ تدابیر مناسب و تدوین برنامههای كاربردی بستر لازم را برای ارتقاء سلامت اجتماعی مردم و جامعه فراهم كنند. در این راستا جوامعی موفق خواهند بود كه از تمام ظرفیتهای موجود در جامعه بهره بگیرند. كشور ما نیز از این قاعده مستثنی نبوده، نیستو نخواهد بود. گرچه در ایران در حوزه پیشگیری از وقوع جرم عمدتاً برخوردهای قهری محور مداخلات بوده است اما نتایج حاصل از آن زیاد رضایتبخش نبوده كه افزایش پروندههای قضایی افزایش تعداد زندان و غیره موید نكته فوق می باشد عمدتاً پیشگیریهای قضایی و انتظامی بوده و همچنین پیشگیریهای وضعی در زمینه پیشگیری از وقوع جرم مدنظر بوده كه آنها هم از فراگیری و جامعیت لازم و اثرگذاری برخوردار نبودند كه با توجه به ماهیت موضوعات اجتماعی نباید انتظار هم داشت كه در برخوردهای قضایی- انتظامی در این زمینه اثرگذاری پایدار و مستمر داشته باشد، بعنوان مثال: در ابتدای بعد از انقلاب اسلامی ایران افراد معتاد مواد مخدر اعدام میشدند، سؤال این است كه آیا تعداد معتاد كمتر شده است؟ آیا سن معتادین بالا رفته است؟ آیا طرحهای متعددی از قبیل: والعادیات و غیره كه كه اجرا شده است توانسته در این زمینه تأثیر پایدار و ماندگار داشته باشد قابل ذكر است كه با پیچیدهتر شدن روابط مهاجرت بیرویه به شهرهای بزرگ تنوع و فراوانی آسیبهای اجتماعی را به همراه داشته است. با توجه به آمار مراجعین به مراكز مشاوره و آسیبهای اجتماعی سازمان بهزیستی كشور، میانگین سنی این گروهها دچار آسیب از اواخر دهه سوم زندگی به اوایل دوره جوانی كاهش یافته است. دورانی كه هرفرد با بحران هویت مواجه شده و بیش از هر زمان دیگر آمادگی برای ابتلا به رفتارهای انحرافی را دارد فقدان برنامه و سیاست هماهنگ در زمینه آسیبها و مشكلات اجتماعی، زمینه های مستعد برای افزایش شیوع و بروز مشكلات اجتماعی به دلیل جمعیت جوان كشور، و وجود پدیدههای اجتماعی مهمی همچون مهاجرت
فزاینده و شهرنشینی، گسترش مناطق حاشیهنشین و آمار روز افزون مشكلات اجتماعی مثل اعتیاد، جرم خشونت از دلایل مهمی هستند كه بازنگری جدی در برنامههای ناكارآمد گذشته و اصلاح دیدگاهی و رویكردها نسبت به مسایل اجتماعی و ارتقای فعالیت هماهنگ دستگاهها را اجتناب ناپذیر مینماید. به همین دلیل نباید از سایر ظرفیتها و جنبههای پیشگیری از وقوع جرم غفلت كرد كه از مهمترین آنها میتوان به پیشگیری اجتماعی اشاره و توجه كرد كه بدون شك با توجه به ماهیت اجتماعی موضوعات اجتماعی تقویت این جنبه میتواند بسیار مؤثر باشد. البته این پایاننامه به معنای این نیست كه سایر جنبهها نباید مدنظر باشند كه منظور این است كه اولین و آخرین اقدامات در این زمینه نباید صرفاً انتظامی و قضایی باشد.
در این اثر تلاش بر این بوده است كه به توضیح و تحلیل یكی از وظایف وزارت رفاه و تأمین اجتماعی بر اساس اصول 21 و 29 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در چارچوب سند چشمانداز توسعه به ویژه ماده 97 و همچنین مواد 1، 4، 5، 6، 8، 9، 15، 16 قانون ساختار نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی كه زمینهسازی برای تحقق اصول فراگیری، جامعیت، بسط پوشش بیمه، حمایتی و امدادی كشور و ایجاد هماهنگی و برنامههای اجرای قلمروهای سهگانه نظام جامع تأمین اجتماعی پرداخته و همچنین به بررسی شرایط موجود وزارت رفاه و تأمین اجتماعی و برنامه راهبردی تهیه شده شامل: مأموریت، چشمه انداز، شاخص تحقق آن، ارزشها، ذینفعان موضوعات استراتژیك و توصیف اهداف میان مدت و راهبردهای دین اهداف و اینكه در آینده میخواهد به چه نقطه برسد و راهبردهای مناسب در جهت رسیدن به این دورنما و سازمانها و نهادهایی كه در حوزه رفاه و تأمین اجتماعی فعالیت میكنند پرداخته شده است.
این اثر در چهار فصل تنظیم شده است، فصل اول (كلیات) كه در آن به طرح موضوع، اهمیت موضوع، هدف تحقیق، سؤالات و فرضیههای تحقیق پرداخته شده است و فصل دوم به مباحثی همچون مفهوم پیشگیری، معانی لغوی و تعریف و انواع و فایده پیشگیری در فصل سوم به ساختار و بررسی اهداف تشكیل وزارت رفاه و تأمین اجتماعی در پیشگیری از جرم مورد بررسی قرار گرفته.
در هرصورت با وجود تلاشهای زیاد پژوهشگر، این اثر خالی از نقص و كاستی نمیباشد كه البته نكات فوق و مثبت آن را مدیون اساتید محترم میباشد و نكات ضعف و كاستی آن به نگارنده اثر برمیگردد.
فصل اول: کلیات
1-1- طرح موضوع
مسئله بزهكاری و انحراف اطفال و نوجوانان از دیرباز در جامعه بشری مورد توجه اندیشمندان بوده است همزمان با گسترش انقلاب صنعتی وسعت دامنه نیازمندیها، محرومیتهایخاص از عدم امكان تأمین خواستها و احتیاجات زندگی موجب توسعه و دامنهدار فساد، عصیان، دزدی و… در اطفال و نوجوانان شده است.
هرروز صفحه حوادث از متنوعترین صفحات روزنامهها است كه خوانندگان بسیاری دارد. آمار جرم و جنایت خشونت، طلاق و… بیمحابا در آنها نوشته میشود. برخی از دانشمندان عوامل محیطی و اجتماعی را منشأ جرم تلقی كردند. لذا اینگونه مسایل امروزه برای كشور ما هم مطرح است و آثار مهلت آنها در سیمای جامعه آشكار است كودكان و نوجوانان سرمایههای جامعه هستند و سلامت روح و جسم آنها تضمین كننده سلامت جامعه آینده است.
با عنایت به نكته فوق پیشگیری از بزهكاری و انحراف اطفال و نوجوانان در حقوق ایران وجاهت قانونی دارد چرا كه خبرگان قانون اساسی و قانونگذار در افكار حقوق جزا مبانی قانون پیشگیری از جرم را پیشبینی كردهاند.
قطعاً پیشگیری از وقوع جرم در كاهش جرایم، بستن مفاسد جرمزا و كاهش ورودی پروندهها بسیار مؤثر است اما مسلماً حركت در این مسیر نیازمند همكاری مشترك سه قوه است تا نتیجه مطلوب در پیشگیری از وقوع جرم حاصل شود.
درك این واقعیت كافی است تا نیاز به تحقیق جامعی كه نقش وزارت رفاه و تأمین اجتماعی كه به مثابه اصلیترین و تأثیرگذارترین نهاد جامعه مدرن در زمینه رفاه و مسائل اجتماعی است و نقش مؤثری در پیشگیری از جرم دارد گردآوری نموده و به تجزیه و تحلیل آن بپردازد.
در این تحقیق سعی شده تا تمامی راهبرها و سیاستها و برنامههایی كه وزارترفاه و تأمین اجتماعی در مقوله پیشگیری از جرم بكار برده را به صورت یكجا در دسترس علاقمندان و پژوهشگران قرار گیرد.
2-1- پیشینه تحقیق
تاكنون تحقیقی به عنوان «نقش وزارت رفاه و تأمین اجتماعی در پیشگیریاز جرم» وجود نداشته و یا حداقل نگارنده علیرغم تفحص موفق به پیدا كردن آن نشده است.
فقدان چنین تحقیق خود حاكی از ضرورت انجام آن است. در موضوع پیشگیری از جرم كتابها و مقالاتی تدوین شده است اما هیچیك از این كتب و مقالات به بررسی نقش این وزارتخانه در پیشگیری از جرم نپرداخته است.
3-1- اهداف تحقیق
هدف از ارائه این اثر گردآوری و جمعبندی جامع و تحقیق و علمی و در عین حال مختصر از برنامههای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی وزارت رفاه و تأمین اجتماعی از ابتدا تاكنون است.
اگرچه علم پیشگیری از جرم تاریخچه بسیار كوتاهی دارد ولی به سبب اهمیت مسئله از یك سو و از سوی دیگر به علت تحولی مبتنی بر علم در حال تكامل پیشگیری از حساسیت بسیاری برخوردار است با عنایت به این نكته موضوع پایاننامهام را «نقش وزارت رفاه و تأمین اجتماعی در پیشگیری از جرم» قرار دادهام و خواست قلبیام این بوده كه یادآور تكالیف و خدمات این وزارتخانه در برابر مردم باشم.
4-1- سوالات تحقیق
سؤالات اساسی این تحقیق در چند محور قابل طرح است.
1- آیا وزارت رفاه تأمین اجتماعی نقش مؤثر در پیشگیری از جرم دارد.
2- آیا پیشگیری از جرم در این وزارتخانه قبل از وقوع جرم است یا بعد از وقوع جرم.
3- این وزارتخانه از چه نوع مدل پیشگیری استفاده می كند.
فرم در حال بارگذاری ...