تحصیل در دانشگاه برای تعداد زیادی از دانشجویان اعم از دختران و پسران همراه با نگرانی و فشار است.محیط آموزشی و قوانین جدید، انتظارات متفاوت از دوران پیشین،آغاز زندگی مستقل و ورود به دنیای بزرگسالی و شکل گیری روابط انسانی و صمیمانه، شرایط نوینی است که نیازمند اتخاذ راهبردهای جدید است.سازگاری[1] فرایندی است پویا که طی آن فرد سعی میکند تا بین آنچه که انجام میدهد و یا میخواهد انجام دهد و همچنین با آنچه که محیط و جامعه تقاضا میکند توازن برقرار کند.درروان شناسی، سازگاری فرایندی کم و بیش آگاهانه فرض میشود که بر پایهی آن فرد با محیط اجتماعی، طبیعی یا فرهنگی انطباق[2] مییابد.این انطباق مستلزم آن است که فرد خود را تغییر داده یا اینکه فعّالانه تغییراتی در محیط ایجاد نماید و در نتیجه هماهنگی لازم بین فرد و محیط ایجاد میشود. زندگی دانشجویی برای آنهایی که به دانشگاه وارد میشوند شرایط تازهای است و درعین حال تنیدگیهای خاص خود را دارد.بسیاری از دانشجویان بدون آشنایی با فرهنگ دانشگاه وارد آنجا میشوند و نمیدانند استادان از آنها چه میخواهند، هدفاز انجام دادن تکلیف چیست و روش نمرهگذاری چگونه است.برخی از دانشجویان احساس میکنند که نمیتوانند با استادان وشرایط جدید خود را سازگار کنند در نتیجه ناسازگاری به وجود میآید.دانشجویان تازه وارد باید خود را با موقعیّت تحصیلی، اجتماعی، روابط بین فردی و گاه شرایط جغرافیایی تازه و همچنین مسئولیّت پذیری بیشترنسبت به گذشته سازگار کنند. از سوی دیگر، دانشجویانی که در شهرهایی غیر از مکان خانواده خود، به تحصیل میپردازند با مسائلی چون جدایی از خانواده و شرایط تازه زندگی به گونه دیگر روبهرو هستند.مطالعات نشان داده که تنیدگیهایی از این نوع، عملکرد و بازدهی افراد را متأثرمیسازد.ورود به دانشگاه مستلزم یادگیری مهارتهایی است که توانمندی و سازگاری دانشجویان را در برخورد با مسایل خاص بالاتر میبرد. سازگاری با محیط و شرایط جدید به ویژه برای دانشجویان غیربومی و ساکن خوابگاه، مسایلی چون زندگی با هم اتاقیها، زندگی مستقل از والدین، مدیریت امور شخصی، مدیریت امورمالی و… را به دنبال دارد. در این میان مسایل ارتباطی، مسایل تحصیلی و انگیزشی از دیگر مسایل مشترک در بین دانشجویان تازه وارد است.
سازگاریتحصیلی[3] شامل مؤلفههایی مانند: ماندن در دانشگاه، لذّتبردن از تحصیل، داشتن بهزیستی روانشناختی، ارتباطهای اجتماعی و صمیمانه دوسویه و عملکرد تحصیلی مناسب است.سازگاری تحصیلی و ابعاد مختلف آن از مباحث بنیادی و بسیار گسترده در روان شناسی، محسوب میشود.به همین جهت شناسایی عوامل مرتبط با آن ضمن افزایش حیطه دانش، میتواند کاربردهای زیادی در کاهش مشکلات فردی و بین فردی داشته باشد.
با وجود اهمیّت بسیار زیاد این موضوع، ابزار مناسبی برای اندازه گیری سازگاری تحصیلی،که تمام مؤلفهها را در بر بگیرد و مطابق با فرهنگ ایران باشد، وجود ندارد.پژوهش حاضر با هدف تهیه پرسشنامه سازگاری تحصیلی و هنجاریابی[4] آن طراحی و اجرا شده است.نمرههای آزمونهای روانی معمولاًبر مبنای هنجارها که معرّف کارکرد نمونههای هنجاریابی در آزمون است تفسیر میشوند.بنابراین برای هنجاریابی به شیوه تجربی باید کارکرد گروهی را که معرّف جامعهی مورد نظر است عملاً در آزمون تعیین کرد، سپس نمره خام هر فرد در ارتباط با توزیع نمرههای به دست آمده از نمونه هنجاریابی بررسی میشود تا جایگاه[5] او در این توزیع معلوم شود.
فرم در حال بارگذاری ...