وبلاگ

استفاده از پلیمرهای گیاهی توسط میکروارگانیسم­ها مستلزم ترشح آنزیم­های هیدرولازی است که مهم­ترین آنها کوتیناز می­باشد. کوتیناز توانایی هیدرولیز انواع استرها و پلی­استرهای کوچک را داراست. کوتیناز یک آنزیم هیدرولازی است که کوتین را تجزیه می­کند. کوتین در بیشتر گیاهان وجود دارد و دارای ترکیبات پلی استری هیدروکسی و اپوکسی اسیدچرب است [1]. کوتین یک پلی استر بسیار هیدروفوب غیر محلول در آب و از مشتقات گاما هیدروکسی اسیدچرب می­باشد که در ساختار کوتیکول گیاهان وجود دارد [2]. اصطلاح کوتین از

 کوتوس گرفته شده و این اصطلاح در اصل برای توصیف ماده­ای است که بخشی از اپیدرم برگ را تشکیل داده و در برابر اسیدهای قوی مقاوم است. کوتین در بیشتر گیاهان وجود دارند. مطالعات بر روی کوتین و کوتیکول گیاه از قرن نوزده آغاز شده است. حتی گیاهان عالی که در زیر آب زندگی می­کنند مانند چمن­دریا، زئوسترا­ مارینا دارای کوتین هستند و مونومرهایی از همان نوع مونومرهایی که در بقیه­ی گیاهان یافت می­شود دارند.کوتین گیاهان عالی از ترکیبات پلی­استری هیدروکسی و اپوکسی­اسیدچرب تشکیل شده که عمدتا توسط باندهای استری پیوند یافته­اند[3]. اسیدهای چرب کوتین معمولا n-c16 و n-c18 بوده و دارای یک تا سه گروه هیدروکسیل هستند. کوتین نقشی کلیدی در حفاظت از گیاه در برابر عوامل بیماری­زا ایفا می­کند [4] و تجزیه­ی آنزیمی آن یکی از اولین گام­ها در فرآیند آلودگی است. در واقع کوتیکول یک لایه­ی محافظ چربی­دوست است که برگ­ها، ساقه­ها و میوه­ها را می­پوشاند. بر روی کوتیکول لایه­ای از موم پوشیده شده است که علاوه بر اینکه مانع از تبخیر آب گیاه می­شود در برابر عوامل بیماری­زا و آفات نیز از گیاه حفاظت می­کند. استفاده از آنزیم کوتیناز باعث افزایش اثرات دارویی مواد شیمیایی كشاورزی شده و همچنین كوتیناز به عنوان یك آنزیم لیپولیتیك در مواد شوینده لباس و ظرف برای چربی زدایی به كار رفته است. تجزیه­ی پلاستیك­ها از قبیل پلی­استرهای مصنوعی، محصولات محلول در آب با استفاده از كوتیناز بدست آمده است.